Aile Misyonumuz Var mı?
AİLE DANIŞMANLIĞI | Neslihan Beyhan | 29 Eylül, 2010 | 4.894 kere okundu
Aile terapistlerinin vurguladığı kritik noktayı Covey de destekliyor ve “Ailemizi hayatımızın ilk sırasına koymuyorsak, ailemizde başarılı olmamızın yolu yoktur.” diyor. Eğer aile bağlarımızın güçlendirilmesi, ilişkilerimizin geliştirilmesi önceliğimiz değilse daha sonra bozuk ilişkiyi kurtarmak ve evliliğimizi düzeltmek için daha fazla zaman harcayabiliriz.
Aileyi öncelediğimizde ise derin bir iç huzuruyla birlikte diğer alanlarda da başarı kendiliğinden gerçekleşiyor.
Ailenizde etkili bir paylaşım yaşayabilmeniz için uzmanlar tarafından verilen güzel bir öneri de aile misyonunuzun oluşturulmasıyla ilgili.
Hayatın her alanında da böyle değil midir? Başarılı kişiler ve organizasyonlar belirli bir misyona ve vizyona sahiptirler.
Nasıl Bir Aile Olmak İstiyoruz?
Ne tür bir aile olmak istediğinize karar vermek ve o noktaya ulaşmanız için prensiplerinizi tanımlamak aile misyonunuzu oluşturabilmek için çok önemlidir. Burada dikkat edilmesi gereken misyonunuzun ailedeki herkese hitap etmesi ve herkesi bir araya getirebilmesidir.
Böylelikle aile fertleri kendilerini sağlam ve güçlü bir yuvaya ait bireyler olarak görebilirler. Bu bağlılığın gücü bütün aile için bir güven duygusu oluşturur.
Konuyla ilişkili olarak uzmanlar haftalık aile saatlerini öneriyor. Çünkü haftalık aile saatleri ve bu zamanlara bağlılık aileye öncelik vermekte, çocuklara ailenin ne kadar önemli olduğunu göstermekte, duygusal ihtiyaçlarınızın karşılanmasında ve çok sayıda temel aile ihtiyaçlarının karşılanmasında yardımcı olmaktadır.
Ailenizle paylaşacağınız bu saatler hem aile misyonunuzu destekleyecek hem de bireylerin aile içi eğitimlerine katkı sağlayacaktır.
İki çocuğum ve beni sevmediğini söyleyen eşim var. Ayrılmak için çok çabaladı ailesi ve ben istemediğim için hala evliyiz. Büyüklerim hep sabrı tavsiye ediyorlar. Ben de açıkçası karşısına geçip olumsuuz hiçbir kelamda bulunamıyorum. Acaba gerçekten doğru olan sabretmek mi? Rabbim de mi benim sabretmemi istiyor da beni konuşturmuyor. Keşke dememek için adım atamıyorum. Düzeleceğinide aklım hiç kesmiyor. Bu şekilde bir evliliği sırf çocuklarım babasız kalmasın nasılsa birgün düzelir ümidiyle devam ettirmek doğru mudur? Kendime güvenim bile kalmadı. Çocuklarım bu durumdan etkilenmesin diye tüm yükü üstüme aldım. Artık taşıyamayacak kadar yoruldum. Duanızı ve tavsiyelerinizi bekliyorum….
Değindiğiniz konu çok güzel. Aile kavramı çok önemli ama önemi unutuluyor. Amaçlarımızı, aile olmamızın, iki kişinin bir araya gelip bir birlikteliğe başlamasındaki gaye nedir? Çocuk sahibi olmaktaki gaye nedir? Ve neyi nasıl yapacağız…Bunları yeniden sorgulayıp çocuklarımızı şuurlu bir şekilde yetiştirebilme ümidiyle..Teşekkürler…