Çocuğum Beni Dinlemiyor
SORU BANKASI | Recep Murat | 14 Haziran, 2012 | 12.992 kere okundu
Soru:
merhabalar,
benim oğlum 14 aylık. ben çalışan bir anneyim ve oğluma anneannesi bakıyor. annemle ilgili hiçbir sıkıntım yok. ben ve eşim elimizden geldiğince ve hava güzel olduğu müddetçe her akşam eve çıkmadan 1 saat belkide daha fazla parkta veya sahilde oynatıyoruz. oğlum şu an için çok yaramaz değil ve bazen yaramazlık yapsa bile kızmıyorum. ancak bazen kendisine zarar verebilecek şeylerden uzaklaştırmak isterken çok zorlanıyorum. beni dinlemiyor. 4-5 defa seslenmeme ismini söylememe rağmen bakmıyor. işine gelirse bakıyor. bu zamandada ben ona sinirli bir şekilde bakıyorum ve şımarıklık yapmaya başlıyor, gülüyor ve çok sevimli oluyor. kızamıyorum. bu durumlarda ne yapmam lazım. çünkü zaten gündüz onun yanında olamıyorum. sadece akşamları beraberiz ve bu beni kahrediyor. ona kızdığım zaman kendimede kızıyorum. ne yapmalıyım. yol gösterebilir misiniz. teşekkürler.
Seda
Cevap:
Merhaba Seda Hanım,
Öncelikle yaşadığınız bu sıkıntıları bu yaşlarda çocuk sahibi olan hemen hemen her anne ve baba yaşamaktadır. O nedenle kendinizi bu konuda suçlamayın ki siz zaten normal şartlarda bu yaşlarda çocuğunuzun sürekli yanında olmanızın gerektiğinin farkındasınız ve böyle olamadığı için de elinizden geldiğince işten geldiğinizde yorgun olmanıza rağmen eşinizle birlikte çocuğunuzla bunu telafi etme yoluna gidiyorsunuz bu da tebrik edilecek bir durumdur…
Öncelikle uzman psikologların her zaman değindiği birkaç noktaya dikkatinizi çekmek isterim:
1. Çocuğumuzu olumsuz davranışlardan uzak tutmak isterken acaba sürekli çocuğunuzla iletişim içinde olan bireyler aynı durumda aynı tepkiyi veriyor mu? Eğer aynı durumda siz farklı anneanne farklı tepki veriyorsa çocuk hangisi işine geliyorsa ona göre hareket edecektir bu noktada özellikle sizi rahatsız eden durumlarla ilgili annenizle ve eşinizle görüşerek ortak tavırlar belirlemeye çalışın.
2. Yaş itibariyle çocuğunuz henüz merak ve keşif çağında elbette bu durumda kendisine zarar versin vermesin düşünmeden birçok girişimde bulunacaktır bulunmalıdır da. Sizler onu takip ederek kendisine zarar vermeyecek aktivitelerini engellemeyin kendisine zararı dokunacak aktivitelerini toptan yasaklamak yerine kendisine zarar vermeyecek şekilde yapmasını sağlamaya çalışın… Eğer mümkünse kendisine ciddi anlamda zarar vermeyecek şeylerde küçük tecrübeler edinmesini sağlayabilirsiniz mesela sıcak bir şeyi almak istiyor ama siz çok sıcak elin yanabilir uyarısında bulunuyorsunuz ama ısrar ediyor kontrollü bir şekilde hafif dokunmasını sağlayarak bunu bizzat tecrübe etmesini sağlayabilirsiniz…
3. Aşırı kontrolcü olmayın. Sonuçta çocuk keşif ve merak çağında bir çok şeyi tecrübe etmek isteyecek biz her girişimini kendine zarar verecek diye olur olmaz engellemeyelim ‘Hayır’, ‘Olmaz’ kelimelerini çok sık kullanmayalım yoksa bu kelimeler etkisizleşir ve anlamını yitirir o nedenle gerçekten bu sözcükleri gerekli olduğunda kullanmaya çalışalım…
4. Çocuğunuzun olumlu davranışlarını ön plana çıkarın ve mümkünse ödüllerin. Bu durum sizin istediklerinizi zoraki değil isteyerek yapmasına katkı sağlayacaktır.
5. Her şeyden önemlisi gün içerisinde çocuğunuzdan ayrı kaldığınız için kendinizi suçlu hissedip çocuğunuza karşı çok fazla müsamahakâr davranmayın. Uyarılması gereken durumlarda uyarmamak sorunu büyütebilir. Bu sebeple uyarılarıalrınızı dadengeli ve seviyeli yapın. Bir yandan gülerek bir yandan uyarıda bulunma hatasına düşmeyin. Aksi durumda çocuk sizi ciddiye almayacaktır.
6. Tepkilerinizde tutarlı olun. Sizin sınırlarınızın olduğunu ve neye kızıp nelerden hoşlandığınızı çocuğunuz anlasın.
Eğer problemleriniz ciddi boyutlara ulaşırsa güvendiğiniz bir pedagogdan yardım almanızı tavsiye ederim…
Kolaylıklar dilerim. Saygılarımla…
Recep MURAT
DeÄŸerli Okurumuz Çeto, güzel fikirlerinizi bizimle ve diÄŸer okurlarımızla paylaÅŸtığınız için teÅŸekkür ederim…
Aslında çocuğu biz değil, çocuk bizleri büyütür.Unutmayınki yıllar öncesindde bizlerde aynı merak ve heyacanla aynı şeyleri yapıyorduk. Ki hala çocukça şeyler yapmaktayız ve bu davranışlarımızla kendimizi iyi hissetmekteyiz.Çocuğun kendine zarar vereceği çevreye düzenleme getirdikten sonra tamamen özgür bırakıp bazı davranışlarından dolayı zarar görebileceğini ona sakin -güven verici tavırlarla anlatmak onun herşeyin farkına varmasını rahatlıkla sağlayacaktır.Anlatım yaparken kendimizin ona en yakın örnek teşkil ettiğini, bir kez anlatmakla hemen anlamayacağını unutmamak gerekir.Çocuğunuzla ilgilenmeyi istem dışı otonomik olarak yaptığınızı ve bunu için ekstra çaba gerkmediğini söyleyebilirim.Böyle bir çaba içine girme gereksinimi içinizde duymanız sizin tüm profosyonelliğinizi kaybettirip zihnen ve bedenen yorgun düşmenize sebep olacaktır.Bu suretle onun bakımı konusunda eşinize yada başkasına ihtiyacınız yoktur.Siz fazlasıyla sevin yeter.Sevgi içinizdeki gücü açığa çıkaracak kendinize dahi inanamayacaksınız.Çocuk, ergen yada orta yaş tüm insanlığın zevk dorukları 10 dakika kadardır.bu süre bitince başka uğraşlara kapılıp yaşamı yönlendiriyoruz.Örneğin;bir şelaleye 10 dakika bakınca sıkılıp başka şeyler ararız.Peki bir çocuk 10 dakika içinde oyundan sıkılmazmı? Sıkılır elbette ve hemen yeni aktiviteler bulmak sizin göreviniz olmalı.Yada saatlerce farklı ortamlara getirip götüren çizgi filmler mi izlemeli yoksa çocuğunuz.Anlatacaklarım bitmiyor ama .. Saygılarımı sunar esenlikler dilerim.
benim iki kızım var fakat biri okula başlıyacak ama diğeri için çok erken küçük kızım çok kıskanç ablasının her yartığını yapmak istiyor ne yapabilirim onu üzmeden
sitemizde http://www.ailedanismanim.com/?p=452 linkinde bulunan yazıyı okumanızı tavsiye ederiz.
merhaba,ben cok zor durumda bir anneyim.27 aylik bir oglum var,onu cok seviyorum.ama birtürlü ansamiyoruz,söz dinletemiyorum neyi yapma desem inatla onu yapiyor.hersey onun istedigi gibi olacak kücük olmasina ragmen.bana cok kizacaksiniz biliyorum ama yinede yazacam ben cocuguma siddet uyguluyorum ve bundanda cok pisman oluyorum ama caresiz kaliyorum.esim bana hic yardimci olmuyor cocugumla tek basima ilgilenmek zorundayim.biliyorum bunlar bahane degil yaptigima.cok zor durumdayim ne yapmaliyim cocuguma birtürlü ulasamiyorum.esim cocugun yaninda sürekli beni asagiliyor,ne olsa bende suc buluyor,benim ogluma yapma dedigime karsi cikiyor birtürlü otoritenin kimde oldugunu anlamiyor.hayir denmesinden anlamiyor.lütfen bana yardim edin ne yapmaliyim?
DeÄŸerli Okurumuz,
Durum söylediğiniz kadar kötü ise sizin bir an önce bir pedagogtan yardım almanız gerekiyor. Tek başınıza bunun üstesinden gelemezsiniz.
Ayrıca yaz günleri bir fırsattır. Çocuğunuzu yaşına uygun manevi değerleri öğreten bir kursa göndermeniz işinizi kolaylaştırabilir.
Mutlulklar dileriz.
konu oğlumla ilgili. çok tembel hiç çalışmak itemiyor hantal çok
kendini düşünüyor bencil yalancı nerdeyse bütün kötü huylar var bende çok kızıyorum ne yapıcam bilemiyorum şimdiden teşekkürler