Çocukların Sevdiklerinden Ayrılma Korkuları
SORU BANKASI | Recep Murat | 18 Nisan, 2013 | 3.229 kere okundu
Soru
merhaba benim 18 aylık bi kızım var. yanlız kalmayı sevmiyor. ben yada bi başkası odayı terk ettiğ an kendide hemen arkamızdan geliyor.bunu bi türlü yenemiyoruz.tek kalıp oyuncaklarıyla oynamıyor,televizyon seyretmiyor,yaşıtlarıyla bile oturmuyor ben yanında yoksam bunun için ne yapmalıyı? lütfen yardım edin.
Cevap:
Sabiha Hanım,
Yaşadığınız sıkıntı “ayrılık endişesi veya ayrılma kaygısı” olarak adlandırılan çocuğun bağlılık figürünü (yani sizi) kaybetmesi ve ayrılması gerektiği bir durum ile yüz yüze kaldığında veya böyle bir şeyin olabileceğini hissettiğinde ortaya çıkan olumsuz duygudur ve her sağlıklı çocukta görülen ve gelişiminin bir parçası olarak değerlendirilen bir durumdur. Neredeyse her bebek 7 ile 18. aylar arasında ayrılık kaygısı yaşar. Ancak 12 ile 18 aylar arasında yani kızınızın şu an ki yaş seviyesinde genellikle en üst seviyeye ulaşır. Bu durum bazılarında daha ağır yaşanırken bazı çocuklarda daha uzun sürebilir ama bütün çocuklar hafif veya ağır; kısa veya uzun mutlaka bunu bir şekilde yaşarlar.
Kızınız ayrılık kaygısını doğal olarak yaşadığı normal ve geçici bir dönemin zirvesinde henüz nesne sürekliliği tam olarak gelişmemiş, yani bir yere gittiğinizde döneceğinize emin olamıyor bu nedenle de peşinizden ayrılmıyor veya dönmeniz için elinden geleni yapıyor. Çocuklukta yaşanan birçok dönem gibi bu da geçicidir. Kızınız zamanla sizden ayrılabileceğini, geri döneceğinizi ve bu arada her şeyin yolunda gideceğini zamanla öğrenecektir. Bunu başarmak büyük ölçüde güvene dayalıdır ve güven oluşturmak da genç yaşlı her insanda olduğu gibi zamana dayanır. Ancak bunu yavaş yavaş sizin de basit uygulama ve yardımlarınızla daha kısa sürede öğrenebilir
Bu konuda en çok tavsiye edilen etkinlik “ce-e oyunu” oynamaktır bu oyunu oynadıkça kızınız sizi göremediğinde sizin tamamen kaybolmadığınızı geçici bir süre sonra yeniden yanında olabileceğinizi algılamasına yani nesne sürekliliğini öğrenmesine yardımcı olacaktır.
Bunun yanında mutfağa veya başka odaya geçerken onunla konuşun, ona şarkı söyleyin ki sesinizi duysun, orada olduğunuzu bilsin, ara ara yanına gelerek onunla konuşun onunla ilgilendiğinizi ve ihtiyacı halinde hemen yardımına koşacağınızı hissetsin. Bir de onun olduğu yerden her çıkışınızda “mutfağa gidiyorum ama geleceğim” , ” iki dakika sonra yanındayım kızım” gibi şeyler söyleyerek, yanından ayrılsanız da mutlaka döneceğinizi algılamasına yardımcı olabilirsiniz.
Bu durum gayet normal ve geçici bir durumdur olabildiğince sabırlı ve anlayışlı olun zamanla bu durumun geçtiğini göreceksiniz.
