Annelik Benlikten Sıyrılınca Başlıyor
BEBEĞİMİN GÜNLÜĞÜ | Hülya Aydın | 02 Aralık, 2010 | 4.765 kere okundu
Zeynebim…
Uykusuz geçen gecelere, tabağıma ya da bardağıma uzanan ellerinden dolayı rahat yemek yememeye, sinemaya – tiyatroya gitmemeye, soğuk alırsın diye bazen günlerce evden çıkmamaya… bunların hepsine tamam da “benden tamamen bağımsız bir birey olman” zor geliyor nefsime annecim…
Şöyle ki, anne olmadan önce çevremdeki anne çocuk ilişkilerine bakar hayrete düşerdim. “Nasıl oluyor da çocuklarına sözlerini dinletemiyorlar, mutlaka bir yolu vardır” diyordum. Çocuğu, annesinin dilediği gibi yoğurup şekil vereceği bir hamur zannediyordum. Şiddetle yanıldığımı senin ilk “hayır”ında anladım. Afalladım. Ama yapacak bir şey yok. Sen Zeynepsin.
Bir yerde okuduğuma göre bir bebek dünyaya geldiğinde, karakterinin yüzde sekseni şekillenmiş vaziyetteymiş. Çevre, aile ancak yüzde yirmisi üzerinden etkili olabilirmiş. Yaa annecim seni hamur gibi yoğuracakken kaldı mı bana yüzde yirmi :)
Dünyevi dualarımın başında sana iyi bir anne olmak var. Bunun da en mühim koşulu seni sen olarak kabullenmek, daha şimdiden.
Evet, egom açısından zor ama “egoların kenara bırakıldığı yerde başlıyor analık” benim güzel yavrum.
şuan bende öyle düşünüyordum ta ki senin yazını okuyana kadar hülya ablacım inşallah zamanı gelince bu duyguyu tadacağım bende ve işte ozaman sana anlatacağım ne kadar haklı oldugunu :) inşallah… sizi özledik..
tek kelimeyle müthişşşşşş ALLAH ım evladlarımızı hayırlı eylesin inşaALLAH aminnnnnnn