Eşim Çocuklarımı Bana Düşman Etti

Merhaba ben 12 yıllık evliyim 11 yaşında bir oğlum var evlendiğimiz günden beri eşimin ailesi ile iç içeyiz eşim 3-4 senedir her akşam dışarıya çıkıyor ve geçe geç saatlerde eve geliyor şimdi 3 yaşında bir oğlum daha var ve onunda etkilenmesinden korkuyorum eşim tüm sorumluluğu benim üzerime yıkmış durumda ne ev konusunda nede çocuklar konusunda bana destek olmuyor bende çok bunaldım birde en ufak bir tartışmada beni para vermemekle tehdit ediyor ben şimdi eşimin ailesi ile görüşmüyorum bana hepsi bir olup beddua ediyor eşimde ve oğlumda onları destekliyor oğlum biz birkaç kez boşanmadan döndük diye bana lanet ediyor niye boşanmadın niye buradan gitmedin diye benimle kavga ediyor eşim sürekli oğlumun yanında bana hakaret ediyor ve oğlumu da hakaret etmeye teşvik ediyor oğlum bana bir şey söyleyince onu destekliyor. Kayınvalidem bile bana oğlun seni istemiyor diyor. Oğlumun psikolojisini nasıl düzeltebilirim. Ben ders çalış desem yada erken yat desem, banyo yap desem veya şu yemeği ye desem benimle kavga ediyor. Bunlarla oğlumun aklını çelmeye çalışıyor bak işte sen annende kalırsan sana erken yat der telefon oynama der sana sebze yemeği yedirir diye oğlumun bana karşı kışkırtıp benimle ilişkilerini bozmaya çalışıyor. Şimdi de küçük oğluma başladı 3 yaşındaki oğlum bana sen buradan git diyor.

Filiz Hanım,

Anladığım kadarıyla genellikle boşanan veya boşanma arefesinde aile içi ciddi iletişim sorunları yaşayan ailelerde çok sık rastlanan problemlerden birini yaşıyorsunuz. Anne babalar birbiriyle sorunlar yaşarken maalesef bazı ebeveynler bunu çocuklarına da yansıtırlar. Hatta daha da vahimi bazı bilinçsiz ebeveynler diğer ebeveyne karşı çocukları üzerinden üstünlük sağlamaya çalışır. Kendi menfaati ve arzuları için çocuklarını diğer ebeveyne karşı doldurarak hem yuvalarının huzurunu bozarlar hem de çocuklarının ruhsal gelişimlerine ciddi anlamda zarar verirler. Halbuki bir anne-baba boşansa da boşanmasa da evlatlar her iki ebeveynin evlatlarıdır ve her iki ebeveynde çocukların her türlü ihtiyacından, gelişiminden birinci derecede sorumludur.

Muhtemelen evlatlarınız bu mücadelelerden etkilendiğinden bu tür olumsuz tavırlar sergiliyordur. Çünkü genellikle gerek anne veya baba çocuğa kendini sevdirmek ve kabul ettirmek için bilinçli veya bilinçsiz her dediğini yapma, her kusurunu görmezden gelme daha da kötüsü sorun yaşadığı eşini çocuğuna karşı kötüleme, dışlama gibi davranışlar sergileyebiliyor. Yazdıklarınıza göre evlatlarınızın aile içindeki böyle bir karmaşadan dolayı bu şekilde davrandığı anlaşılıyor. Her ne kadar bu süreçte eşinizle ve ailesiyle bazı sorunlar yaşıyor olsanız da her ikiniz hala evlatlarınızın anne ve babasısınız. Her şeyden önce bu sorunu çözmek için her ne kadar iletişimde bazı sorunlar yaşıyor olsanız da mümkünse aile büyüklerinden de destek alarak eşinizle bu durumu güzelce konuşarak sorunların çözümünde ortak tavır sergilemeniz yerinde olacaktır.

Filiz Hanım, yaşadığınız bu olumsuz durumlar sizin de belirttiğiniz gibi her şeyden önce evlatlarınızın ruhsal durumu için çok vahimdir. Eğer imkânınız varsa bir psikologla görüşüp ondan yardım almanızı öneririm. Uygun şart ve ortamda mümkünse eşinizle normal görüşebiliyorsanız, sizi anlayabilecek durumdaysa olanları ve sonrasında olabilecek olumsuz durumları anlatın ve ortak çözüm bulmaya çalışın. Şayet böyle bir imkân yoksa eşinizin dikkate alacağı, değer vereceği bir aile büyüğü, yakını veya dostu var ise onlar aracılığı ile eşinizin durumun vahametini görmesini sağlamaya çalışınız.

Bunun yanında;

• Öncelikle evliliğinizi yani eşinizle ve mümkünse ailesiyle olan ilişkinizi düzeltmeye çalışın çünkü mutlu çiftler daha iyi anne-babalık yapar.
• Evlatlarınıza elinizden geldiğince eşiniz ve ailesiyle yaşadığınız sorunların getirdiği stresi, sıkıntıları yansıtmamaya çalışın,
• Evlatlarınız bir hata yaptığında sevginizi koz olarak kullanmayın, hatalı davranışı üzerinde durun, mesela “ben seni çok seviyorum ama bu davranışın beni üzüyor” gibi
• Evlatlarınızla ne kadar yorgun olsanız da nitelikli, güzel vakit geçirmeye çalışın bu hem sizin hem de evlatlarınız için iyi olacaktır. Hem bu davranışınız evlatlarınızın sevilmediği düşüncesinin oluşmasını engellemeye yardımcı olacaktır.
• Evlatlarınıza zaman zaman küçük hediyeler alarak, sevgi sözcükleri söyleyerek ve öpüp koklayarak onların sizin için ne kadar değerli olduğunu hissetmelerini sağlayın.
• Her ne olursa olsun çocuklarımıza karşı en önemli vazifelerimiz olan sevgi, şefkat ve ilgiyi evlatlarınızdan asla esirgemeyin.
• Ne siz ne de babası birbiriniz için annen şöyle yaptı veya baban böyle yaptı da ayrıldık ya da şu an bu sorunları yaşıyoruz, o şöyle kötü biri seni hiç sevmiyor gibi birbirinizi suçlar tavırlardan mutlaka uzak durulması gerektiğini bilin, bildirin.
• Evlatlarınıza, biz şu an ciddi sorunlar yaşasak da hatta ayrılsak bile hala sizin anne ve babanız, seni çok seviyoruz ve ömür boyunca da hep yanınızda olacağız mesajını vermek gerektiğini her şeyden önce evlatlarınızın mutluluğu ve geleceği için önemli olduğunu bilin ve eşinize bunu vurgulayın.
• Eğer eşinizle bunları güzelce konuşma imkânı yoksa daha önce de belirttiğim gibi her iki tarafında güvendiği sözüne itibar ettiği birine de bunu yaptırabilirsiniz. Eğer gerek sizin aileniz gerekse de eşinizin aileleri arasında bir husumet yoksa durumu onlar aracılığıyla da iletebilirsiniz.

Her ne kadar siz şuan eşinizle ve ailenizle anlaşamamış olsanız da evlatlarınızın sizin sevgi ve ilginize ihtiyacı olduğu gibi babasının sevgisine ve ilgisine de ihtiyacı vardır. Bu nedenle sizin için ne kadar zor olsa da evlatlarınızın mutluluğu ve iyi yetişmesi için eşinizle evlatlarınızı ilgilendiren konularda fikir alışverişinde bulunun ve saygı çerçevesinde sıkıntıları, problemleri görüşün birlikte çözüm bulmaya çalışın. Önemli olan bu süreci en az zararla ve olabildiğince yıpranmadan ve yıpratmadan atlatabilmektir.

Sabırla, anlayışla, sevgiyle hareket eder ve Allah’ın yardımını ister; O’na güvenirseniz inşallah. Bu süreci en güzel şekilde atlatacağınıza eminim.

Allah yardımcınız olsun…

Paylaşmak Güzeldir

• 

•