Ey…
ŞİİR DEFTERİ | Eyyüp Beyhan | 05 Nisan, 2010 | 3.197 kere okunduhayalinin mızrabı gönlüme dokunduÄŸunda ey…
gönül bir volkan olur kaynar da kaynar
Göz yaşlarım aşk ateşi olur
Yaralı gönlüme damlar ey…
aşkımı açıklayamamakta belki dilim
ama solgun gülün ifadesiyle bakar gözlerim
kalbimin atışları ele verir beni
ruhumda yankılanır bülbül-ü zârın bestesi
Her hecemde sen varsın ey….
kanadı kırık güvercin gibi beklerim ecelimi
yeter ki beni bana sensiz bırakma ey…
ey gönlümü çalan dilrubâ ey…
sana esir olmaya alıştı yüreğim
ab-ı hayatım sensin
aşk meclisine alan sultanım sensin
beni bir başıma bıraktığında,
kara toprağım sen…ey
su serinliÄŸinde su bestesiyle girdin gönlüme ey…
meÄŸer ki ateÅŸmiÅŸ bana sunduÄŸun
meğer ki yanlanmış susuzluğum
serapmış varlığın ey…
ateşine âşık bir pervâne gibi candan geçtim
yandığımda aşkın ateşine daldım
serinliÄŸimde ey…
gamla, kederle, dertle, acıyla mutluyum ben
beni bir başıma bırakırsan toprak olurum
ferhat olur, dağlara vururum yüreğimi
mecnun olur, serabına bağlarım
çöllerde ararım seni ey…
Kaynak: www.ailedanismanim.com