Ödev Yaptırmak Kabusum Oldu

Esra Hanım’ın Sorusu

Merhaba;
8 yaşında bir oğlum var öğlen okuldan geliyor akşam babanesinden alana kadar ödevlerini bitiremiyor. Ben ona taviz verdikçe hergun eve ödev getiriyor ve ağlayarak 10a 11e kadar yapıyor.istedigi zaman en kisa surede odevini bitiriyor. Bense cildiriyorum surekli ayni durum. Hep erteliyor sonra yaparim diye.bense isini bitirmesini sonra dinlenmenin daha tatli oldugunu soyluyorum.haftasonu babasi odevini bitirmeden oyun oynayamayacagini soyluyor kisa bir surede bitiriyor ve sonrasinda oda rahat ediyor.aslinda bilimcinde sorumluluklarinin ama kizmadan bagirmadan zora getirmeden yaptiramuyorum. Inanin bende cok yipraniyorum. Is stresi zaten birgun izin evdeki isler kendim hep arks planda bazende planda bile degil :(

Esra Hanım,
Sizin gibi her anne-baba çocuğunun sınıfında ödevlerini en iyi yapan, öğretmenlerinin takdirini kazanan, arkadaşlarına da iyi örnek olan bir öğrenci olmalarını ister. Ancak genelde bir çoğumuz bunu başaracak olanın yalnızca çocuğumuz olduğunu düşünerek: “Ben ders çalış demezsem asla ders çalışmıyor”; “Aslında benim çocuğum çok zeki ama çalışmıyor”; “Yarın yazılısı var ama hiç umurunda değil”; “Ders için odaya girmesiyle çıkması bir oluyor”; “Ödev var mı diyorum, öğretmen vermedi diyor” gibi şikayetlerle hep onu suçlarız elbette çocuğumuzun bu konuda yapması gerekenler var ama bizim de yapmamız gerekenler var öncelikle bizler bu konudaki sorumluluklarımızı yerine getirmeliyiz.
Mesela çocuğunun sınıfını bile bilmeyen babalar var, öğretmenini tanımayan, okulunun nerede olduğunu bilmeyen, hangi dersleri gördüğünü bunlardan ne kadar sınav olduklarını vb. bilmeyen ebeveynler var yada sırf öğretmenden olumsuz cümleler duymamak için çocuğun yerine ödevini yapan anne-babalar var yada çocuğunun yapmadığı ödevleri veya yerine getirmediği sorumlulukları dolayısıyla alacakları düşük notları bizzat devreye girerek adeta bir defalığına affedin diye yalvararak öğretmenden olumsuz değerlendirme yapmamasını isteyen veliler var dolayısıyla bizler öncelikle çocuklarımızın yapacaklarından değil de kendi üzerimize düşen sorumlulukları yerine getirmekle başlamalıyız bu konudaki problemleri çözmeye…
Esra Hanım, yaşadığınız sıkıntının temelinde yatan problemi (Ben ona taviz verdikçe) diyerek belirtmişsiniz tavizler her zaman yeni tavizleri beraberinde getirir. Eşiniz sıkıntıyı çözmüş sizde aynı şekilde hareket edin. Eğer oğlunuz ödevlerini yapmazsa yapmayı sevdiği şeylerden mahrum edin mesela ödevini bitirmeden oyun oynayamazsın, arkadaşlarınla sinemaya gidemezsin, internete giremezsin gibi…
Bunun yanında sıkıntılarınızı çözüme kavuşturmada aşağıdaki tavsiyeleri de dikkate almanızda fayda görüyorum:
1. Çocuğunuzun dersleri ve öğretmenleri hakkında bilgi sahibi olun,
2. Çocuğunuzun öğretmenlerinden ve rehber öğretmenden onun hakkında bilgiler alın, toplantılara katılın, imkân buldukça okulunu ziyaret edin,
3. Çocuğunuzda dikkat eksikliği, hiperaktivite ve öğrenme güçlüğü gibi problemleri olup olmadığını öğretmenleri ve rehber öğretmeniyle görüşerek tespit edin. Eğer varsa bu konuda onların ve uzmanların yardımını alın,
4. Büyükanne ve büyükbabalar kuralları uygulama noktasında torunlarına karşı oldukça esnektir. Bu noktada babaanneyi de oğlunuzun ödevleri yapması noktasında güzelce uyarın,
5. Çocuğunuzun olumlu yönlerini ön plana çıkarın yaptığı iyi şeyleri takdir edin,
6. Çocuğunuzun kapasitesini aşan beklentiler içine girmeyin,
7. Çocuğunuzun ödevlerini yapabileceği uygun mekân hazırlayın. Bu çocuğa ait bağımsız bir oda olduğu gibi, ders çalışma köşesi de olabilir. Ve kesinlikle o ders çalışırken sizler Tv seyretmeyin böyle bir durumda sizlerde kitap okuyabilirsiniz mesela,
8. Ev ödevi için oğlunuzun her gün düzenli “ödev saati’’ oluşturmasını sağlayın. Bunu uygulama noktasında kararlı olun. Ödev saati sona ererken, çocuğun yapmış olduğu çalışmayı kontrol edin,
9. İmkânlarınız ölçüsünde önceden şartlandırmamak koşuluyla zamanında tamamlanan ödevlerin, başarılı olunan sınavların ardından birlikte yapmaktan hoşlandığınız ortak bir faaliyeti gerçekleştirin (Sinemaya, tiyatroya gitmek gibi),
10. Çocuğunuzun ödevlerini asla siz yapmayın ancak yönlendirmelerde bulunabilirsiniz,
11. Belirli bir saate kadar ödevin bitirilmesi konusunda çocuğunuzla görüş birliğine varın. İstisnalar dışında çocuğunuzu, zaman sınırlamasına sadık kalması için uyarın,
12. Ders çalışması ve ödev yapması konusunda ona baskı yapmayın. Önemli olan çocuğunuzun ders çalışırken keyif alabilmesi, desteğiniz ve teşvikinizle yapabileceğinin en iyisini ortaya koyabilmesidir.
13. Kesinlikle çocuğunuza yaklaşımınız olumlu ve yapıcı olmalıdır; sert, agresif ve sinirli yaklaşımlar çocuğunuzun size ve söylediklerinize tepki geliştirmesine sebep olur bunlar çözüme katkı sağlamak yerine bilakis çözümsüzlüğü körükler. Çocuğunuzla gerektiğinde bir arkadaş gibi konuşup yapmasını istediğiniz şeyleri güzelce onun anlayacağı şekilde anlatmanızda fayda var. Olumsuz durumlarda hemen sinirle karşılık vermek yerine sakin olup sonuçlarını görmesine izin vererek ona destek olursanız bu problemleri rahatlıkla aşacağınıza eminim.
Allah kolaylıklar versin…

Paylaşmak Güzeldir

• 

•