Oğlum Benden Uzaklaşıyor

Merhaba

öncelikle böyle bir hizmet verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Benim 24 yaşında üniversite mezunu yüksek lisans yapan bir oğlum var. Oğlum ile üni. yaşına kadar çok iyi anlaşıyorduk. Fakat üni. ilk yıllarında kız arkadaşından ayrılmasından sonra bana karşı tavır ve tutumu yavaş yavaş değişmeye başladı. Önce önemsemedim. Fakat bu durum artık onun genel tavrı olmaya başladı. Ne desem en ufak bir konuda bile itiraz ve tersleme halini aldı. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Bir ara benim çok dominant her şeyi merak eden kontrolcü bir yapım olduğunu bunun canını sıktığını belirtti. Bu sözler üzerine kendimi kontrol ederek hiç bir konuda müdahale etmemeye başladım. Fakat en küçük konuda fikir beyan ettiğimde bile gene aynı ters tavırları sergilemekte. Bu durum içinden çıkılmaz bir hal aldı. Artık yavaş yavaş evladımdan uzaklaştığımı onunda benden uzaklaştığını görüyorum. Yeni Kız arkadaşına ben ailemden kendimi uzak tutarım kimseyi (akrabalarımı) kendime yaklaştırmam demiş. Ama nedenini söylememiş. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim. Tek çocuğum var ve onu kaybetmek istemiyorum. Şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.

Merhaba Ayşe Hanım,

Yaşadığınız sıkıntı elbette hiçbir anne ve babanın asla karşılaşmak istemediği bir durumdur. Maalesef günümüzde gerek tv’deki program ve dizilerde gerekse de sosyal medya ortamındaki kötü örneklerin etkisiyle de hızla yaygınlaşan ve zaman zaman ebeveynlerinde bu durumu kontrol altına alma çabasıyla çocuklarını aşırı baskılamasıyla daha da karmaşık hale gelen ciddi bir problemdir.

Sizin ifadelerinize göre evladınızla aranızda oluşan soğukluğun temelinde sizin baskın bir karaktere sahip olup sürekli evladınızı (ki kendisi açıkça ifade ettiğine göre bu onu aşırı derecede rahatsız etmiş olmalı) kontrol etmeniz, herşeyini merak etmeniz belki sürekli yapacakları konusunda müdahalede bulunmanız yatmaktadır. Elbette her anne baba evladını takip etmeli, kontrol etmeli hele ki günümüzde artık sınırlarını çizmenin, kontrol etmenin çok zor olduğu sosyal medya ortamları nedeniyle mutlaka yavrularımızın onları rahatsız etmeyecek şekilde takip edilmeleri gerekmektedir.

Sizlerde takdir edersiniz ki genelde çocuklar küçük yaşlarda iken sizin onu kontrol etmenizden; yapacakları konusunda müdahalelerde bulunmanızdan çok rahatsız olmaz hatta bazı çocuklar aksine mutlu olurlar ve bazı şeyleri sizin yapmanızı bile beklerler. Ancak bu durum ergenlikle beraber hızla değişir ve çocukluktan yetişkinliğe geçiş mücadelesinde bulunan genç ben de varım, ben artık sizin gibi bir yetişkinim diyebilme mücadelesinde bazen siz haklı olun veya olmayın genelde bir tepki gösterme, itiraz etme ve karşı çıkma eğiliminde olur. Elbette bu yeni durum genelde gençler ile ebeveynleri karşı karşıya getirir.

Sizin yaşadığınız bu problemde, evladınız üniversitenin ilk yıllarındayken muhtemelen hala ergenlik dönemi içerisindeydi. Kız arkadaşından ayrılma hadisesinde de kanımca sizin tavırlarınızın; kendine göre sizin bakış açınızın veya belki de varsa baskınızın etkisiyle muhtemelen bu durumun oluştuğunu düşünmektedir. Bu nedenle de bu durumdan sizi sorumlu tutarak size karşı bir tepki geliştirmiş gibi görünüyor. Belki de doğrudan sizin baskınız olmasa bile kız arkadaşıyla ilişkisinde sizin bazı tavırlarınız da bunda etkili olmuş olabilir. Mesela eve çok geç gelmemesini istemek; bir yerdeyken sürekli arayarak neredesiniz, ne yapıyorsunuz diye sormak veya bir etkinliğe gitmek istediğinde sizin bazı sebeplerden izin vermemeniz gibi durumlardan da kız arkadaşı ayrılma sebebi olarak sizi sorun olarak sunmuş da olabilir. Yeni kız arkadaşına doğrudan ben ailemle arama mesafe koydum diye söylemesi de bu ihtimali güçlendiriyor.

Ayşe Hanım, evladınız artık küçük bir çocuk değil. Her ne kadar şu ana kadar ciddi sorunlar yaşasanız da bunları aşmak sizin elinizde eminim ki siz her şeyden önce bir anne olarak gerekli ve doğru adımları atabilirseniz ki evladınız da üniversite mezunu, yüksek lisans yapan belli bir olgunluğa ulaşmış biri olarak size yaklaşımında olumlu anlamda değişiklikler olacağını düşünmekteyim…

Öncelikle;

• Aile olarak birlikte uygun bir zaman ve zeminde oÄŸlunuzla güzelce konuÅŸun, dertleÅŸin. Neden size böyle bir tavır sergilediÄŸini, neden size bu ÅŸekilde tepki gösterdiÄŸini anlatmasını isteyin ve O’na müdahale etmeden onu tüm samimiyetinizle dinleyin, anlamaya çalışın,
• Sonrasında siz konuÅŸun ve empati yapmasını isteyin. Kendisine saygı duyduÄŸunuzu ve herÅŸeye raÄŸmen çok sevdiÄŸinizi, hayattaki en büyük mirasınız olan evladınızla böyle bir durumda olmaktan rahatsız olduÄŸunuzu; endiÅŸe duyduÄŸunuzu ve onun zarar görmesini asla istemediÄŸinizi belirten konuÅŸmalar yapabilirsiniz. Bu konuda gerekirse oÄŸlunuzun deÄŸer verdiÄŸi, saydığı diÄŸer aile büyüklerinin de devreye girmesini isteyebilirsiniz,
• Gerekirse samimi bir ÅŸekilde özeleÅŸtiri yapın. Hayattaki tek evladınız olduÄŸundan üzerine titrediÄŸinizi onun zarar görmemesi için O’nu hep kontrol ve gözetim altında tutmak istediÄŸinizi ancak bunun onu bunaltmış olabileceÄŸini bunu anlayabildiÄŸinizi ve bundan dolayı üzgün olduÄŸunuzu ancak artık büyüdüğünü ve bunların tekrar yaÅŸanmayacağın belirtebilirsiniz. Hiçbir zaman O’nun kötülüğünü istemediÄŸinizi hep iyi olması için mücadele ettiÄŸinizi belirten benzer konuÅŸmalar yapabilirsiniz,
• EÄŸer rahatsız olduÄŸunuz bir tavrı veya yanlış bir hareketi olursa O’na durumu sakince ve güzelce anlatmaya çalışın, O’nu sert bir ÅŸekilde bastırmak yerine ikna yolunu tercih ediniz,
• OÄŸlunuz ne yaparsa yapsın; kaç yaşına gelirse gelsin hâlâ evladınız olduÄŸunu ve her ÅŸeye raÄŸmen onu çok sevdiÄŸinizi ve seveceÄŸinizi belirtin; ancak bazı davranışlarının sizi çok üzdüğünü ben dilini kullanarak O’na hissettirin.
• AyÅŸe Hanım yaÅŸadığınız ciddi olumsuzluklardan dolayı bu sorunların bir anda çözülmesini beklemeyin. Ancak eÄŸer bizim tavsiyelerimize uyar ve evladınız da açık olarak bu sorunun temel sebeplerini size söyler ve siz de bunlara dikkat ederek sabırla hareket ederseniz inÅŸallah olumlu sonuçlar alacağınıza inanıyorum.
• Elbette ki bizim size önerdiklerimiz naçizane yazdıklarınızdan yola çıkarak anlayabildiÄŸimiz kadarıyla sizlere bir yol göstermedir eÄŸer herhangi bir ilerleme; olumlu yönde bir geliÅŸme olmazsa lütfen bir uzmandan destek alınız.

Rabbim Yâr ve Yardımcımız olsun…

Paylaşmak Güzeldir

• 

•