…Ve Yazacağım
YAZI DEFTERİ | Emin Topkaraoğlu | 22 Kasım, 2010 | 3.252 kere okundu
içimizdeki deryalar taşıp gidiyor,
tüm kainatı kaplıyor
ama şu kör gözlerimiz göremiyor,
sonsuzluğa nasır tutmuş ruhlarımız algılayamıyor…
bu derya hep ağlamaya devam ediyor, taşıyor..
kimimiz cezirlerde sürükleniyoruz,
kimimiz bu deryalarla arınıyoruz ‘kendimizden..’
hepimiz aynanın karşısına geçip sormalıyız kendimize,
bu deryada kaç damla yaşım var benim…
işte özlemim,
aradığım,
arzuladığım bu ayna
ve biliyorum ki bu ayna üzerindeki her görüntü,
her manzara silinmeye mahkum sis parçaları..
tek gerçek var, O!
özlemimiz,
yüreğimizdeki tüm özlemleri yaratana…
ruhundaki o tarifsiz fısıltıdan,
uzun gecelerimizde dinlediğimiz sessiz senfoniden bir akis var benim dünyamda sanki,
hiçbir zaman anlatamasam da,
her demde hissediyorum bunu..
içimdeki ses sanki her seferinde son nefesiyle,
mürekkebinin son damlalarıyla koşuyormuş kağıdın üzerinde gibi;
döküyorum,
tüketiyorum kendimi…
biliyorum,
söylemek istediklerimi hiçbir zaman bitiremeyeceğim
ve Rabbim inşallah hep dopdolu olacak yüreğimde
ve ben inşallah durmadan O’nu söylemeye,
O’nu anlatmaya çalışacağım;
ve yazacağım…
Not: Yazarımızın, Dillensin Sessiz Haykırışlarım! adlı yazısına yaptığı yorumundan.
